- تولد پیامبر
گاهی شخصیت یک فرد، به قدری بزرگ و گسترده است که تمام فصول زندگانی او، حتّی دوره کودکی و شیرخوارگی وی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد.
قرآن دوران کودکی حضرت موسی علیه‌السلام را بسیار اسرارآمیز تشریح می‌کند و می‌گوید:
«إِذْ أَوْحَيْنَا إِلىَ أُمِّكَ مَا يُوحَى، أَنِ اقْذِفِيهِ فىِ التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فىِ الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لىِّ وَ عَدُوٌّ لَّهُ وَ أَلْقَيْتُ عَلَيْكَ محَبَّةً مِّنىِّ وَ لِتُصْنَعَ عَلىَ عَيْنىِ / آن دم كه به مادرت آنچه بايد وحى كرديم. كه او را در صندوق بگذار و صندوق را به دريا بيفكن، تا دريا به ساحلش اندازد، و دشمن من و دشمن او بگيرد او را و از جانب خويش محبوبيتى بر تو افكندم تا زير نظر من تربيت شوى…». (1)
دوران بارداری، و تولّد و پروش حضرت مسیح علیه‌السلام، شگفت انگیزتر از داستان زندگانی حضرت موسی علیه‌السلام است.
هر گاه پیروان قرآن و تورات و مسیح، درباره ولادت این دو پیامبر اولوالعزم به استواری مطالب یاد شده گواهی می‌دهند، در این صورت نباید درباره مطالب شگفت‌آوری که درباره میلاد مسعود پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله وارد شده است، تعجب کرد و آنها را سطحی انگاشت.
در لابلای کتب تاریخی درباره میلاد حضرت این چنین آمده است: (2)
«شب از نیمه گذشته بود، سکوت همه جا را فرا گرفته بود، تنها آمنه بیدار بود. دیری نپایید که چشم آمنه در سحرگاه جمعه هفدهم ربیع‌الاول –یا دوشنبه دوازدهم ربیع‌الاول- عام الفیل، مطابق با 570 میلادی، در شعب ابى طالب در منزل محمد بن يوسف، در گوشه سمت چپ آن به دنيا آمد».
مرحوم كلينى با سندى از امام صادق عليه‌السلام روايت مىكند كه: «وقتى آمنه به درد زايمان مبتلا شد، فاطمه بنت اسد همسر ابوطالب، نزد وى آمد و پيش او ماند تا آن كه زايمان كرد و راحت شد».
علامه مجلسى در حاشيه بحارالانوار مىنويسد:
«مورّخان مىگويند: اين منزل، براى نبى اكرم صلى‌الله‌‌عليه‌و‌آله بود. آن را به عقيل بن ابى طالب بخشيد و فرزندانش آن را به محمد بن يوسف، برادر حجاج ثقفى فروختند. او آن را به كاخى كه آن را بيضاء (خانه سفيد) مىناميدند، ضميمه كرد و بعد از انقضاى دولت بنى اميه، «خيزران»، مادر هادى و هارون الرشيد به حج آمد و محل ميلاد نبى اكرم صلى‌الله‌‌عليه‌و‌آله را از كاخ جدا كرد و آن را به مسجد تبديل ساخت. در حال حاضر در آن مسجد نماز خوانده مىشود و محل زيارت زائران است». (3)
و سيد أمين در اعيان الشيعة مىنويسد:
«اين مسجد بر همان حالت سابق خود باقى بود تا اين كه وهابيان بر مكّه مستولى شدند و آن را منهدم ساخته و از زيارت آن جلوگيرى كردند و آن را به طويله چهار پايان تبديل ساختند و فعلاً به صورت خانهاى در بسته است، كه تابلوى با عنوان «مكتبه مكة الكرمة» بر آن است». (4)
پس از تولد پیامبر صلى‌الله‌‌عليه‌و‌آله، آمنه فرستاده‌ای را نزد جدّش فرستاد،که برای تو پسری به دنیا آمده است. عبدالمطلب با خوشحالی نزد آمنه آمد و نوزاد را بر گرفت.
آمنه آنچه را در زمان بارداری درباره نامگذاری فرزندش که باید نام «محمد» بر وی گذارده شود، را برای عبد المطلب بازگو کرد.
آمنه فرزند خود را هفت روز شیر داد، و روز هفتم عبد المطلب قوچی برای او عقیقه کرد و او را «محمّد» نامید تا در آسمان و زمین ستوده باشد. (5)
علامه مجلسى نقل كرده است:
«بدانيد كه اماميه به استثناى عده بسيار كمى، اتفاق نظر دارند بر اين كه ولادت آن حضرت صلى‌الله‌‌عليه‌و‌آله در هفدهم ربيع الاول بوده است و بيشتر اهل تسنن بر اين عقيدهاند كه ولادت آن حضرت در دوازدهم اين ماه بوده است و مرحوم كلينى رحمه الله نيز همين قول را اختيار كرده است». (6)
اهل سيره و برخى شاعران، از وقوع حوادثى در لحظه تولد حضرت محمد صلى‌الله‌‌عليه‌و‌آله خبر دادهاند حوادثى مانند: شكستن كنگرههايى از طاق كسری، خشكشدن درياچه ساوه، بهرو افتادن بتهاى مكه و چندين رويداد خارقالعاده ديگر. (7)
—————–
1- سوره طه، آیات 38 و 39.
2- تاریخ تحقیقی اسلام، ج 1، ص 215؛ برای مطالعه بیشتر ر.ک: السیره النبویه، ابن هشام، جلد اول، ص 158 / سیرأعلام النبلاء، شمس الدین محمد ذهبی، ص 20 و السیره النبویه، ابن کثیر، جلد اول، ص 199.
3- بحار الانوار، ج 15، صفحات 250- 252.
4- اعيان الشيعة، ج 3، ص 7.
5- تاریخ اسلام، منتظرالقائم، ص 70.
6- بحارالانوار، ج 15، ص 248.
7- برای مطالعه بیشتر ر.ک: تاريخ يعقوبى، ج 1، ص 359 / الكافى، كلينى، ج 1، ص 439 / السيرة النبوية، ابنكثير، ج 1، ص 215 و بحارالانوار، مجلسى، ج 15، صفحات 257 و 266- 263.
