معجزات حضرت محمد (ص)

پيش از پرداختن به بيان معجزات پيامبر اسلام صلي­الله­عليه­و­آله­وسلم نكاتي را درباره اصل معجزه يادآور مي‏شويم:

معجزه، شهادت و گواهي خداوند بر پيامبر و دلیل عملي بر صدق ادّعاي نبوت اوست؛ امر خارق ‏العاده‏اي كه به دست مدّعي نبوّت، مطابق ادعای او ظاهر مي‏شود و مخلوقات دیگر از آوردن مثل آن ناتوان و عاجزند.

هدف از معجزه، آشكار ساختن راستی كسي است كه مدّعي رسالت از جانب خداوند است؛ مانند گلستان شدن آتش براي حضرت ابراهيم (ع) و خشك شدن رود نيل براي عبور حضرت موسی (ع) و زنده شدن مردگان به دست حضرت عيسی (ع) و آوردن قرآن توسط حضرت محمد (ص).

معجزه، بيان‏گر و تصديقگر انبیا است و هر پيامبري با معجزه ويژه خويش، رسالت و مذهب خود را استوار مي‏كند و آن را استحكام مي‏بخشد.

یکی از فضایل پیامبر اسلام (ص) تعدد و تنوع معجزاتی است که به اذن خداوند و به عنوان گواهی بر پیامبری او اظهار شده است. این معجزات را می­توان در دو دسته جای داد:

الف) معجزه جاویدان محمد (ص) که همان قرآن است؛

ب) معجزات غیر جاویدان که در مقطع خاصی از حیات پیامبر (ص) پس از بعثت ارائه شده است.

البته، افزون بر معجزات امور فوق العاده دیگری نیز درباره محمد (ص) و پیش از بعثت او رخ داده است. همان گونه که در بحث اعجاز گفتیم، چنین اموز خارق العاده­ای که قبل از بعثت پیامبر و در جهت تأسیس ارکان پیامبری او رخ می­دهد، در اصطلاح «ارهاص» نامیده می­شود، از جمله می­توان به شکسته شدن طاق ایوان کسری، خاموش شدن آتشکده فارس و خشک شدن دریاچه ساوه و واقعه اصحاب فیل در سال تولد پیامبر (ص) و نیز حرکت ابر بر فراز سر پیامبر و سلام گویی سنگریزه­ها به ایشان پیش از بعثت اشاره کرد.