مشهد الحسين عليه السلام/ مسجد النقّطه‏

• مشهد الحسين عليه السلام/ مسجد النقّطه‏

يكى از اماكنى كه نزد شيعه اهميت بسزائى دارد، مشهد الحسين عليه السلام يا مسجد النقطه است. اين مكان يادآوره خاطره تلخى در تاريخ تشيع است. هنگامى كه كاروان اسرا و سرهاى شهداى كربلا از سرزمين عراق به حلب رسيدند، در كنار تپه يا كوهى به نام جوشن‏- در غرب حلب ‏و كنار معبدى به نام «مارت مروثا» كاروان يك شب متوقف شد تا لَختى بياسايد و صبحگاهان حركت به سوى دمشق را از سر گيرد. نگهبانان و حاملان سرهاى مقدس نيز به استراحت نشستند. راهبى كه در آن دير بود با دادن مبلغى به نگهبانان كاروان، سر مبارك امام حسين عليه السلام را بر صخره‏اى در داخل دير قرار داد و تا صبح كنار سر مقدس بود. هنگام طلوع آفتاب كه سر مقدس را برداشتند، چند قطره‏اى خون بر اين صخره يا سنگ جارى گشته بود. پس از حركت كاروان، مردم حلب از اين مسأله خبر يافته و اطراف آن سنگ، جمع شده و به عزادارى و شيون و زارى بر كشتگان كربلا و نواده پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پرداختند.

بر اساس روايات شيعه، همه ساله در روز عاشورا آن خون بر سنگ مى‏جوشيد و توجه بسيارى از مردم شام را به خود جلب كرده بود برخى گفته‏اند عبدالملك بن مروان اموى دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و از آن پس اثرى از آن ديده نشد. (1) اما نويسنده كتاب حلب و التشيع معتقد است اين سنگ از ابتدا تا كنون برجاى خود باقى بوده است مگر مدت كوتاهى در سال 1920 م كه مشهد النقطه پايگاه ذخيره سلاح عثمانيها بوده و چون بخاطر انفجار در تسليحات موجود، مشهد النقطه تخريب و دچار آسيب شد اين سنگ موقتاً به مشهد المحسن در جوار آن منتقل و پس از بازسازى به سال 1960 م دوباره بر جاى خود بازگشت داده شد. سيف الدوله حمدانى شيعه نخستين كسى است كه بر مكان آن سنگ، يعنى دير ياد شده حجره و جامعى به سال 350 هجرى ساخت و آن را مسجد النقطه ناميد. او به اين مكان اعتقاد ويژه‏اى داشت و همواره به زيارت آن مى‏رفت. مشهد الحسين عليه السلام امروزه در شهر حلب معروف است و از سوى اهالى و زائران حضرت زينب عليها السلام‏كه از طريق تركيه و مرز زمينى به سوريه مى‏روندزيارت مى‏شود.

———————-

1. عبداللَّه حجاز، معالم حلب الاثريه، ص 136؛ كامل غزى، نهر الذهب فى تاريخ الحلب، ج 2، ص 209؛ خيرالدين اسدى، احياء حلب و اسواقها، ص 176.