- قبور فرزندان گرامى ائمه اطهار عليهم السلام
- قبر سكينه دختر امام حسين عليه السلام
«آمنه»، ملقّب به «سكينه» يكى از دختران حضرت امام حسين عليه السلام بود كه در حادثه جانفزاى كربلا حضور داشت. مادر وى «رباب بنت امرءالقيس بن عدى بن اوس بن جابر بن كعب بن عليم بن جناب» بوده است.(1) سكينه با عبداللَّه بن حسن عليه السلام يا حسن بن حسن عليه السلام ازدواج كرد، ليكن همسرش قبل از زناشويى با او در كربلا به شهادت رسيد.(2) او به همراه خواهرش فاطمه و عمهاش زينب و ساير اهل بيت امام حسين عليه السلام به اسارت در آمده و به دمشق وارد شد. او در سال 117 هجرى؛ يعنى در سن هفتاد وچند سالگى وفات يافت.(3)
- قبر امّكلثوم، دختر امام على عليه السلام
در كنار مرقد سكينهدختر امام حسين عليه السلام قبر امّكلثوم، دختر امام على عليه السلام است.
امام على عليه السلام چهار دختر با لقب امّكلثوم داشت: 1. زينب كبرى عليها السلام 2. رقيه، امّكلثوم كبرى نيز كه از فاطمه عليها السلام بود و در مدينههنگام حيات امام حسن مجتبى عليه السلامهمراه فرزندش زيد بن عمر در يك روز از دنيا رفت و در بقيع مدفون شد. 3- نفيسه (امّكلثوم صغرى)، همسر عبداللَّه اكبر بن عقيل 4. زينب صغرى، همسر محمد بن عقيل. اين مرقد متعلّق به نفيسه و ملقب به امكلثوم صغرى است.
اين بانو در حادثه كربلا، حضور داشته و به هنگام اسارت، با خطبههاى غرّا و كوبنده، پاسدار خون آن شهدا بوده است. امّكلثوم وقتى همراه كاروان اسرا وارد كوفه شد، چون مردم به زنان اهلبيت نگاه مىكردند، فرياد زد: آيا از خدا و رسولش شرم نداريد كه اينگونه به حرم پيامبر صلى الله عليه و آله نگاه مىكنيد؟ ايشان همچنين قبل از ورود به دمشق، نزد عمر بن سعد رفت و از وى خواست تا زنان حرم را از درى كه مردم كمترى حضور داشته باشند وارد شهر كنند، ولى او نپذيرفته بود. (4)
- قبر منسوب به فاطمه صغرى دختر امام حسين عليه السلام
فاطمه صغرىدختر امام حسين عليه السلاماز «امّ اسحاق، بنت طلحة بن عبيداللَّه بن تَيمى» بوده است. وى در سىام هجرى به دنيا آمد و در واقعه كربلا نيز سى سال سن داشته است. لذا مىتوان گفت: فرزند ارشد امام حسين عليه السلام بوده است.
فاطمه صغرى زنى بزرگوار و داراى مقام عالى دينى و علمى و ادبى بود. بهطورى كه پدرش سيدالشهدا به اين امر شهادت داده است و آن هنگامى بود كه حسن مثنّى؛ يعنى برادر زاده او براى خواستگارى يكىاز دختران امامحسين عليه السلام آمد، حضرت بهاو فرمود:
من فاطمه را براى تو برمىگزينم كه در ظاهر، به مادرم فاطمه دختر رسولاللَّه صلى الله عليه و آله بسيار شبيه؛ و در عبادت، تمام شب در نماز و روزها روزهدار و در شكل، مشابه حورالعين است. او از پدر و برادرش- زينالعابدين عليه السلام- و عمّهاش- زينب- و نيز عبداللَّه بن عباس و اسماء بنت عميس حديث روايت مىكرده و امّجعفر، ابو المقدام و زهير بن معاويه نيز از او حديث نقل كردهاند. احاديث او در كتب حديثى اهل سنت از جمله در سنن ترمذى، ابوداود، ابن ماجه، نسائى و تأليفات ابن حجر آمده است. فاطمه صغرى ابتدا در منزل فاطمه عليها السلام مادر بزرگش در جوار مسجدالنبى صلى الله عليه و آله مىزيست. وقتى وليد دستور تخريب خانههاى كنار مسجدالنبى صلى الله عليه و آله را صادر كرد، او به خارج مسجد رفت و در آنجا خانهاى ساخت و چاهى حفر كرد كه بركت فراوانى داشت. مردم اين چاه را زمزم مىخواندند و از آن تبرّك مىجستند. فاطمه همانند زينب، در حوادث كربلا مأمن و پناهگاه اهل بيت بود و در بارگاه عبيداللَّه ابن زياد و يزيد خطبههاى غراء خواند. او به سال 110 هجرى، در هشتاد سالگى وفات يافت.
————————–
1. مصعب بن زبير، كتاب نسب قريش، ص 59؛ ابن صباغ مالكى، الفصول المهمه فى معرفة احوال الائمه، ص 185؛ مجلسى، بحار الانوار ج 15، ص 329؛ حسن الأمين، دائرة المعارف الاسلاميه الشيعيه، ج 2، ص 25.
- ابن منظور، مختصر تاريخ دمشق ابن عساكر، ج 20، ص 359.
- محسنالأمين، اعيانالشيعه، ج 7، ص 274؛ ابن خلكان، وفيات الاعيان و انباء ابناء الزمان، ج 1، ص 297.
- عبدالرزاق مقرم، مقتل الحسين أو حديث كربلاء، صص 400 و 477.
