• فضيلت زيارت مرقد اميرالمؤمنين على عليه السلام‏

در روايات، تأكيد زيادى بر زيارت مرقد مطهر اميرالمؤمنين على عليه السلام شده و پاداش فراوانى هم بر آن مترتب گشته است كه به برخى از آن‏ها اشاره مى‏شود:

1- اجر صد هزار شهيد.

2- آمرزش گناهان.

3- ايمن شدن از اهوال روز قيامت و آسان شدن حساب در آن روز.

4- استقبال ملائكه از زائرين آن حضرت و مشايعت زائرين تا هنگامى كه به منزل خويش مراجعت نمايند و عيادت از آنان چنانچه بيمار شوند و شركت در تشييع جنازه زائرين چنانچه فوت كنند.

5- هر كه پياده به زيارت اميرالمؤمنين رود خداوند به هر گامى، ثواب يك حج و يك عمره را براى او مى‏نويسد و اگر پياده باز گردد در برابر هر گام او پاداش دو حج و دو عمره، جزاى او منظور مى‏دارد.

6- شفاى از بيمارى‏ها و رفع گرفتارى‏ها. (1)

امام صادق(علیه‎السلام) بارها همراه برخى از اصحاب خاص خود به زیارت مرقد مطهر امیرالمومنین (علیه‎السلام) مشرف شد.

محدث بزرگوار شیخ عباس قمى در مفاتیح الجنان مى‎نویسد: امام صادق(علیه‎السلام) فرمود:

اگر نجف را زیارت كنى، مثل این می ماند که حضرت آدم و بدن نوح(علیهماالسلام) و پیكر على بن ابى طالب(علیه‎السلام) را زیارت کرده‎ای. زیرا با این كار، پدران گذشته و حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) خاتم پیغمبران و على (علیه‎السلام) و بهترین اوصیا را زیارت كرده‎ای.

در مفاتیح الجنان آمده است:

سید بن طاووس مى‎گوید: صفوان جمال روایت كرده است! چون با حضرت صادق (علیه‎السلام) وارد كوفه شدیم آنگاه كه آن حضرت نزد منصور دوانیقى مى‎رفتند، فرمود:

اى صفوان شتر را بخوابان كه اینجا نزدیك قبر جدم امیرالمومنین (علیه‎السلام) است. پس فرود آمدند و غسل كردند و لباسهایشان را عوض کردند و پاها را برهنه كردند و فرمودند: تو نیز چنین كن.

پس به سمت نجف روانه شدند و فرمودند:

گامها را كوتاه بردار و سر را به زیر انداز كه حق تعالى براى تو به عدد هر گامى كه بر مى‎دارى صدهزار حسنه مى‎نویسد و صد هزار گناه محو مى‎كند و ….

پس آن حضرت مى‎رفتند و من همراه آن حضرت مى‎رفتم، با آرامش دل و بدن و تسبیح و تنزیه و تهلیل خدا. تا رسیدیم به تپه‎هاى مورد نظر. پس ایشان به جانب راست و چپ نظر كردند و با چوبى كه در دست داشتند خطى كشیدند.

پس فرمودند: جستجو نما.

پس خاکها را کنار زدم و اثر قبرى یافتم. دیدم اشک از دیدگان امام بر روى صورت مباركش جارى شد و گفت: انا لله و انا الیه راجعون و گفت: السلام علیك ایها الوصى … سپس خود را به قبر چسبانیده و گفتند: بابى انت و امى یا امیرالمومنین و ….

سپس برخاست و بالاى سر آن حضرت چند ركعت نماز خواند و فرمود:… صفوان مى‎گوید: به آن حضرت گفتم: اجازه مى‎دهید اصحاب خود را که در کوفه هستند را خبر دهم و جای قبر امیرالمومنین را به آنها نشان دهم.

فرمودند: بلى و مقداری هم پول دادند كه من قبر را مرمت و اصلاح كردم.

همچنین سیف بن عمیره مى‎گوید: پس از خروج امام صادق (علیه‎السلام) از حیره به جانب مدینه، همراه صفوان بن مهران و جمعى دیگر از شیعیان به سوى نجف رفتیم. پس از این كه از زیارت امیرالمومنین (علیه‎السلام) فارغ شدیم، صفوان صورت خود را به سمت كربلا برگرداند و گفت: از كنار سر مقدس امیرالمومنین زیارت كنید امام حسین (علیه‎السلام) را كه امام صادق (علیه‎السلام) اینگونه و با ایما و اشاره ایشان را زیارت كرد.

پس صفوان همان زیارت عاشورا را كه علقمه از امام باقر(علیه‎السلام) روایت كرده بود، با نمازش خواند و سپس با امیرالمومنین(علیه‎السلام) وداع كرد.

در کتاب کامل الزیارات در باب دهم ثواب زيارت اميرالمومنين عليه السلام آمده است که:

داخل مدينه شده نزد حضرت ابا عبد الله عليه السلام مشرف شده محضرش عرضه داشتم:
فدايت شوم خدمت شما رسيدم ولى به زيارت قبر امير المومنين عليه السلام نرفته ام.
حضرت فرمودند:

امير المومنين عليه السلام نزد حق تعالى از تمام ائمه عليه السلام افضل و برتر بوده و ثواب اعمال ايشان براى آن حضرت منظور مى شود (يعنى غير از اينكه در قبال اعمال خود آن جناب حق تعالى ثواب لحاظ مى كند اعمال ائمه هدى عليه السلام نيز موجب حصول ثواب براى حضرتش مى باشد) در حالى كه حضرات ائمه عليه السلام به مقدار اعمال صادره از خودشان فضيلت و برترى عائدشان مى شود».

در روایتی دیگر ابن سنان گفته است: مفضل بن عمر برايم چنين حكايت نمود: گفت: محضر امام صادق عليه السلام داخل شده عرض كردم: مايل و مشتاقم كه به غرى بروم حضرت فرمودند:
چه اشتياقى به آن دارى؟

عرض كردم: امير المومنين عليه السلام را دوست داشته و به زيارتش علاقمند هستم.
حضرت فرمودند:

آيا فضيلت زيارت آن حضرت را مى دانى؟ عرضه داشتم: خير اى فرزند رسول خدا صلى الله عليه و آله، من را از آن آگاه و مطلع بفرمائيد.

حضرت فرمودند:

هر گاه اراده امير المومنين عليه السلام را نمودى بدانكه در واقع استخوان هاى حضرت آدم و بدن نوح و جسم امير المومنين عليه السلام را زيارت مى­كنى. عرض كردم: حضرت آدم در سر نديب محل طلوع آفتاب هبوط نمود و عموم معتقدند استخوانهايش در بيت الله الحرام دفن شده پس چطور مى فرمائيد در كوفه مى باشد؟

حضرت فرمودند: خداوند متعال به حضرت نوح در حالى كه در كشتى بود وحى فرمود كه هفت بار طواف بيت نمايد، آن جناب طبق آنچه به وى وحى شده بود طواف نمود سپس از كشتى بيرون آمد و تا زانوهايش در آب فرو رفت، تابوتى كه در آن استخوانهاى حضرت آدم بود از آب بيرون آورده و آن را به داخل كشتى حمل فرمود و بدنبال آن مطابق خواسته حق تعالى دور بيت طواف نمود و پس از آن وارد درب كوفه كه در وسط مسجد كوفه هست گرديد در اين وقت بود كه حق تعالى به زمين فرمود: آبى كه در بردارى فرو ببر، پس زمين آبش را از مسجد كوفه فرو برد همان طورى كه قبلا از همين مسجد ظاهر ساخته بود و به هر صورت گروهى كه با نوح در سفينه بودند متفرق گشته سپس جناب نوح تابوت را در غرى دفن كرد (غرى قطعه اى از كوهى است كه موسى عليه السلام در آن با خدا تكلم نمود و عيسى در آن تقديس گرديد و ابراهيم در آن به منصب خليلى نصب گرديد و حضرت محمد صلى الله عليه و آله در آن حبيب خدا خوانده شد و همين كوه بود كه حق تعالى آن را مسكن انبياء قرار داد).

سپس حضرت فرمودند: به خدا قسم بعد از آباء طاهرين پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله يعنى حضرت آدم و نوح عليه السلام احدى كريم تر از امير المومنين عليه السلام در آن سكونت اختيار نكرده.

سپس فرمودند: و بدين ترتيب هر گاه اراده كردى نجف را، پس استخوان هاى آدم و بدن نوح و جسم على بن ابى طالب عليه السلام را زيارت كن كه زائر آباء اول و گذشته (آدم و نوح عليه السلام) و حضرت محمد صلى الله عليه و آله كه خاتم انبياء است و حضرت على عليه السلام كه سيد اوصياء بوده مى باشى و بايد توجه داشته باشى كه براى زائر آن حضرت درب هاى آسمان گشوده مى شود پس از اين خير عظيم غافل مباش.

امام صادق عليه السلام فرمودند: حضرت امام حسن عليه السلام محضر رسول خدا صلى الله عليه و آله عرضه داشت، اى پدر پاداش كسى كه شما را زيارت كند چيست؟ حضرت فرمودند:
فرزندم! كسى كه من را زيارت كند در زمان حيات يا بعد از ممات يا پدر تو را زيارت كند بر خداوند عزوجل است كه او را در روز قيامت زيارت كرده و از گناهانش برهاند.

————————–
(1) كتاب المزار، شيخ مفيد، ص 19- 23؛ كامل الزيارات، ابن قولويه قمى، ص 38- 46؛ بحار الانوار، ج 97، ص 263؛ مفاتيح الجنان، ص 456- 511.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا