- حضرت حسن بن علی العسکری علیه‌السلام
اسم آن بزرگوار حسن و کنیه مشهورش ابا محمد و ابن الرضا و مشهورترین القاب آن بزرگوار عسکری است. ولادت با سعادت آن بزرگوار، هشتم ربیع‌الثانی سال 232 از هجرت و شهادت آن بزرگوار هشتم ربیع الاول سال 260 از هجرت به دست معتمد عباسی اتفاق افتاده است. بنابراین عمر آن بزرگوار بیست و هشت سال و مدت امامت وی شش سال بود.
شش سال امامت حضرت عسگری مهم زمان با سه خلیفه معتز، مهتدی و معتمد بود. همه آنان از آن حضرت کرامت‌ها دیدند؛ ولی نه تنها به امامت او معتقد بودند، بلکه آن بزرگوار را مورد آزار قرار دادند. حضرت عسکری در آن مدت شش سال یا در زندان بود و یا در تحت مراقبت بود.
زندان‌بان معتمد صالح بن وصیف می‌گوید: «چون به من امر شده بود که شدت عمل به خرج بدهم، از این جهت دو نفر را که مشهور به قساوت و رذالت بودند بر زندان امام عسکری گماردم. طولی نکشید که آن دو نفر افرادی شایسته شدند؛ اهل نماز و روزه مستحبی؛ اهل تهجد؛ اهل وقار و سکینت؛ اهل خیر و وفا. چون از آن‌ها پرسیدم که چرا به حسن بن علی سخت نمی‌گیرید؟
گفتند: در حق او چه بگوییم، کسی که همیشه مشغول به عبادت خداوند است. روزها روزه می‌گیرد، شب‌ها تا به صبح به عبادت است؛ کم حرف و پر وقار است؛ ابهت او چنان است که چون به ما نگاه می‌کند، لرزه به اندام ما می‌افتد! (1)
———————————–
1- الكافي (چ – الإسلامية)، ج 1، ص 512.
