• رابطه ایمان و عمل صالح 

هرگاه نامی از ایمان برده می­شود، در پی آن از عمل صالح سخن به میان می­آید، به عنوان مثال در اکثر آیات که خطاب آن به افراد با ایمان است و یا نامی از ایمان بـرده شده است در خصوص عمل صالح هم صحبت می­شود.

این نکته بیانگر آن است که ایمان و عمل صالح در آیین ما دو مقوله جدایی ناپذیر هستند.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می­فرمایند:

«چیزی محبوب تر از ایمان و عمل صالح و ترک کردن آنچه امر به ترک آن نشده نزد خداوند نیست». (1)

اگر انگیزه و ایمان صحیح در کار نباشد غالباً عمل آلوده می­شود، اما اگر ریشه­های درختِ عمل صالح از آب توحید و ایمان به الله سیراب گردد، کمتر ممکن است آفاتی همچون عجب، ریا، تظاهر و خود بینی، تقلب، و منّت گذاری و امثال آن به آن راه یابد و به همین دلیل قرآن مجید، غالباً ایمان و عمل صالح را با هم پیوند می­دهد، چرا که پیوندشان یک واقعیت عینی و ناگسستنی است.

اسلام و شرع همه جا عمل صالح را میوه ی درخت ایمان می­شمرد، چرا که عمل همیشه پرتوی از نیّات و عقاید آدمی است و همیشه شکل و رنگ آن را به خود می گیرد، نیّت­های ناپاک ممکن نیست عمل پاکی به وجود آورد و محصول مفیدی از خود نشان دهد چرا که عمل همیشه بازتاب نیّات و عقائد است.

لذا بر اساس آنچه در قرآن و روایات وارد شده است، انجام عمل نیك عمده­ترین شرط ایمان است. در بسیاری از آیات قرآن، ایمان در كنار عمل نیكو مطرح شده است و در اكثر آنها بلافاصله پس از ایمان، عمل صالح و پسندیده مطرح شده است. اگرچه عمل نیك از عنصر ایمان نیست، ولی ایمان بدون عمل نیكو، سود و بهره مطلوب را در پی نخواهد داشت. بنابراین انجام عمل شایسته را می توان شرط بهره وری ایمان دانست.

در قرآن كریم آمده است:

« وَ أَمَّا مَنْ أمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُ جَزاءً الْحُسْنى وَ سَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنا یُسْرا * و امّا هر كه ایمان آورد و كار شایسته انجام دهد، پاداشی نیكوتر خواهد داشت، و به فرمان خود،‌ او را به كاری آسان وا خواهیم داشت. سوره کهف آیه 88».

قرآن ادعای مؤمن بودن را بدون عمل نیك، ادعایی دروغین می داند:

«وَ یَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ أَطَعْنا ثُمَّ یَتَوَلَّی فَرِیقٌ مِنْهُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ ما أُولئِكَ بِالْمُؤْمِنِینَ * و می­گویند: به خدا و پیامبر او ایمان آوردیم و اطاعت كردیم. آنگاه دسته­ای از ایشان پس از این (اقرار) روی بر می­گردانند، و آنان مؤمن نیستند. سوره نور آیه 47».

امام علی علیه السّلام نیز با همین بیان می­فرماید:

«كسی كه به دستورات الهی عمل كند، فقط او است كه مؤمن است».

بنابراین از نظر اخلاق اسلامی ادّعای ایمان بدون پایبندی به دستورات الهی، گزاف و دورغین است؛ مگر آنكه فرد مؤمن قدرت و فرصت عمل را نداشته باشد.

عمل صالح بازتاب ایمان

اصولاً عمل صالح نمی­تواند بدون ایمان، وجود پیدا کند و اگر هم گاهی افرادی بی ایمان، اعمال نیکی انجام دهند، بی شک محدود، ضعیف و استثنائی خواهد بود و به تعبیر دیگر برای اینکه عمل صالح به طور مستمر و ریشه دار انجام گیرد باید از عقیده­ی پاک و اعتقاد صحیح سیراب گردد.
نیّت و عقیده­ی انسان زیر بنای اعمال و کردار اوست. پس آنچه از او تعبیر به عمل صالح می گردد، اعمالی است که روح ایمان، انسان را به سوی انجام آنها سوق داده است.

————————

(1) بحار الانوار ج 64 ، ص 71.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا