محبت بندگان به خداوند
محبت بندگان به خداوند بدون شک جاذبه‌ها و دافعه‌های انسان تحت تأثیر محبت‌ها و نفرت‌های او شکل می‌گیرد. انسان، در حالی که محبت و عشق می‌ورزد، احساس لذت و خوشبختی می‌کند و در هنگامی …
سُخط و خشم بر خداوند
سُخط و خشم بر خداوند سُخط در مقابل رضا قرار دارد و عبارت است از ناخشنودي و ناراضي بودن از خداوند متعال و آن‌چه او براي انسان رقم مي‌زند. این صفت اخلاقی بد، از …
رضای خداوند از انسان
رضای خداوند از انسان رضای خداوند از انسان یعنی آن‌که خدا بنده را تابع اوامر و نواهی خود ببیند. در خشنودی خدا از بنده، پروردگار از کارها و افکار انسان خرسند است. رضوان خدا، …
رضای از خداوند
رضای از خداوند رضایت؛ ترک اعتراض و ناخوشایندی بر مقدرات الهی در باطن و ظاهر و گفتار و کردار است. رضایت؛ علامت ایمان و حسن ظن به خداست. انسان راضی، نسبت به مقدرات الهی …
ریا
ریا «ریا» یک رذیله اخلاقی است به این معنی که انسان، کاری را به انگیزۀ جلب توجه مردم انجام دهد. پس «ریا» انجام نیکی‌ها و ترک بدی‌هاست برای این که دیگران ببینند. در اصطلاح …
اخلاص
اخلاص خالی بودن قصد و نیت از هر انگیزه غیرخدایی و انجام اعمال عبادی بدون ملاحظه نظر مردم را «اخلاص» می‌گویند. به عبارت دیگر، اخلاص یعنی این‌که فرد، شاهدی به جز خدا برای اعمال …
بی اعتمادی به خداوند
بی اعتمادی به خداوند رذیلت اخلاقی بی‌اعتمادی نسبت به خداوند عالم توانا یعنی تزلزل و ضعف در اعتماد و تکیه در امور بر خداوند متعال و تکیه بر واسطه‌ها و اسباب و توجه به …
توکّل
توکّل یکی از مفاهیم کاربردی در اخلاق اسلامی که بیانگر رابطه‌ای خاص میان انسان و خداوند است، مفهوم «توکّل» می‌باشد. در تعریف توکّل به عنوان یک صفت اخلاقی الهی گفته‌اند: توکل، آرامش کامل در …
کفران نعمت
کفران نعمت کفران نعمت‌های الهی؛ نشناختن نعمت‌های الهی و شاد نبودن به آن و صرف نکردن نعمت‌ها در جهت رضایت خداوند است. کفران نعمت؛ به معنای پوشاندن و ندیده گرفتن نعمت‌هاست با رفتاری مانند …
