بی اعتمادی به خداوند

بی اعتمادی به خداوند رذیلت اخلاقی بی‌اعتمادی نسبت به خداوند عالم توانا یعنی تزلزل و ضعف در اعتماد و تکیه در امور بر خداوند متعال و تکیه بر واسطه‌ها و اسباب و توجه به …

بی اعتمادی به خداوند ادامه مطلب »

توکّل

توکّل یکی از مفاهیم کاربردی در اخلاق اسلامی که بیانگر رابطه‌ای خاص میان انسان و خداوند است، مفهوم «توکّل» می‌باشد. در تعریف توکّل به عنوان یک صفت اخلاقی الهی گفته‌اند: توکل، آرامش کامل در …

توکّل ادامه مطلب »

کفران نعمت

کفران نعمت کفران نعمت‌های الهی؛ نشناختن نعمت‌های الهی و شاد نبودن به آن و صرف نکردن نعمت‌ها در جهت رضایت خداوند است. کفران نعمت؛ به معنای پوشاندن و ندیده گرفتن نعمت‌هاست با رفتاری مانند …

کفران نعمت ادامه مطلب »

شکر خالق

شکر خالق «شکر» در لغت به معنای تصور نعمت در ذهن و اظهار آن در گفتار و کردار است. شکر در فرهنگ اسلامی، شناخت نعمت‌های الهی و به کارگیری آن‌ها در مسیر رضایت اوست. …

شکر خالق ادامه مطلب »

یأس و ناامیدی از خدا

یأس و ناامیدی از خدا یأس؛ یعنی تصورِ واقع نشدن یک کار. به عبارت دیگر یأس و ناامیدی انتظار نکشیدن برای وقوع امور مطلوب و محبوب با وجود مقدمات آن است. یأس از خدا …

یأس و ناامیدی از خدا ادامه مطلب »

رجا و امید به خدا

رجا و امید به خدا انتظار برای یک امر دوست‌داشتنی، همراه با انبساط و شادی در دل را امیدواری گویند. به عبارت دیگر؛ «امیدواری» یا «رجا» یعنی احساس راحتی قلب در نتیجه انتظار تحقق …

رجا و امید به خدا ادامه مطلب »

خدامحوری و توحید

خدامحوری و توحید یکی از فضیلت‌های اخلاقی در حوزه فردی اعتقاد به توحید است که مقابل شرک قرار دارد. توحید در لغت از ماده وَحد به معنی یگانه‌باوری و یگانه‌پرستی است و در اصطلاح …

خدامحوری و توحید ادامه مطلب »

اسکرول به بالا