• مرگ به معنای فنا و نابودی نیست

واژه مرگ در فارسي به معناي مردن، جان سپردن، بي جان شدن، از دست دادنِ نيروي حيواني و فناي حيات، نيست شدن زندگاني و درگذشت است. از اين واژه در عربي به موت، ممات، وفات و… نام مي‏برند.

  • مرگ در فرهنگ قرآن

در فرهنگ قرآن مرگ به معناي «وفات» است، نه «فوت»؛ زيرا فوت به معناي زوال و نابودي است، ولي وفات به معناي در اختيار گرفتن تمام و كمال يك حقيقت و انتقال آن به دنیای  ديگر است. اين كار توسّط فرشتگان مأمور وفات صورت مي‏گيرد: « وَ قالُوا أَ إِذا ضَلَلْنا فِي الْأَرْضِ أَ إِنَّا لَفي‏ خَلْقٍ جَديدٍ بَلْ هُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ كافِرُونَ * قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ * كافران مي‏گفتند: آيا وقتي مرديم و در زمين ناپدید شدیم، در آفرینش تازه ای خواهیم بود (و دوباره زنده مي‏شويم)؟ ای پيامبر در جواب آنان بگو: فرشته مرگ که مامور انجام کار شما شده همه وجود شما را مي‏گيرد آنگاه به سوی پروردگارتان بازگردانده می­شوید. سوره سجده آیات10و 11» يعني اولاً، مرگ به معناي فنا و نابودي نيست و شما نابود نخواهيد شد و به نزد خداوند انتقال پیدا می­کنید و ثانياً، چون تمام حقيقت شما با مردن نزد فرشته مأمور الهي محفوظ است بازگشت شما به هنگام بازگشت مأمور خدا به سوي پروردگارتان خواهد بود. پس مرگ وفات است، نه فوت به معنی نابودی.

بنابراين، انسان با انتقال به دنیای ديگر سفر جديدي را آغاز مي‏كند و به مقصد پایانی خود مي‏رسد: «إِلىَ‏ رَبِّكَ يَوْمَئذٍ الْمَسَاق * قیامت روز رانده شدن به سوی پروردگار خواهد بود. سوره قیامت آیه 30».

بنابراين، مرگ مانند پوسيدن ميوه درخت و پراكنده شدن آن در زمين نيست، بلكه عمر مانند ميوه شيرين و پرآبي است كه پس از رسيدن، باغبان با كمال دقّت آن را مي‏چيند و براي هدفي برتر آماده مي‏سازد. مردن مانند پرواز مرغي از قفس و پر كشيدن به جهاني برتر است.

  • مرگ از منظر روايات

1 ـ از اميرالمؤمنين (عليه‏السلام) درخواست شد مرگ را توصیف كند، حضرت فرمودند: «براي گروهي نويد به نعمت‏هاي هميشگي است و براي دسته‏اي بشارت دادن به عذاب همیشگی و براي طايفه‏اي هول و ترس است». (1)

2 ـ از امام مجتبي (عليه‏السلام) سؤال شد: مرگي كه مردم به آن آگاهي ندارند چيست؟ فرمود: «بزرگترين سرور و خوشحالی است كه بر مؤمنان وارد مي‏شود؛ چرا كه از جهان سختي‏ها به نعمت‏هاي هميشگي انتقال مي‏يابند و بزرگترين درد و مصيبت است بر كافران، زيرا از دنيا كه آن را بهشت خود گمان می­کردند به آتشي منتقل خواهند شد كه این آتش هيچ نابودي و پایانی ندارد» (2)

3 ـ امام حسين (عليه‏السلام) در روز عاشورا چهره زيبايي از مرگ ترسيم كرد، در حالي كه لحظه به لحظه به مرگ نزديك مي‏شدند و چهره ملكوتي شان برافروخته تر و گل‏گون‏تر مي‏گشت؛ در آن حال خطاب به ياران باوفا فرمود: «صبر کنید اي فرزندان مردان بزرگوار، مرگ، تنها پلي است كه شما را از ناراحتي‏ها و رنج‏ها به باغ‏هاي وسيع بهشت و نعمت‏هاي همیشگی منتقل مي‏كند. كدام يك از شما از انتقال يافتن از زندان به قصر ناراحتيد؟ امّا مردن نسبت به دشمنان شما مانند اين است كه شخصي را از قصري به زندان و عذاب منتقل كنند. پدرم از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل فرمود: كه دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است و مرگ، پل آنان به باغ‏هاي بهشت و پل اينان به جهنم خواهد بود. نه برايم دروغ گفته اند و نه من دروغ مي‏گويم». (3)

در پایان این قسمت بحث را با روایتی کامل از پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) که مرگ را در عبارتي شيرين و شيوا چنين وصف فرمود به اتمام می رسانیم:

«یا علي تو و مردم براي دنیای نابود شدنی آفريده نشديد، بلكه براي جهان همیشگی و جاوید آفریده شده­اید که به وسیله مرگ از خانه­ای به خانه­ی دیگر منتقل خواهيد شد». (4)

——————————-

(1) بحار الانوار ، ج 6، ص 153.

(2) همان، ص 154.

(3) بحار، ج 6، ص 154.

(4) بحار، ج37، ص146.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا